Dat willen we allemaal niet, maar we zitten wel met de feitelijkheid dat er nu eenmaal grenzen zijn. 

Europa is noch geïsoleerd, noch ingeteeld, noch vervlakt, noch een monocultuur. 

Ergens tussen het afgrenzen en ontgrenzen moet er dus iets constructiefs aan grenzen te onderkennen zijn. 

• Grenzen zijn voorwaarde voor interactie.

• Grenzen zijn voorwaarde voor creativiteit.

• Grenzen zijn voorwaarde voor spanning en competitie.

• Grenzen zijn voorwaarde voor diversiteit.

• Grenzen zijn voorwaarde voor evolutie

• etc.etc.

Maar...dat kunnen grenzen alleen zijn als ze open zijn; en dan spreekt men van 'begrenzing'.  Een begrenzing is iets dat je met beleid onderhoudt.
Europa moet dus zijn begrenzingen onderhouden en beheren zodat en opdat ze verdere ontwikkeling kunnen stimuleren. 

Grote vraag aan de Orde van den Prince: Hoe verhoudt zij zich tot deze problematiek? Welke positie wil zij kiezen? 

NB: Ter voorbereiding op dit programma wordt aanbevolen de toespraak na te lezen die door Piet Hein Donner is uitgesproken op de algemene ledendag 2016 in Den Haag. De tekst vindt U onder de tab 'speech Donner'.